1. Það er mjög erfitt fyrir okkur að slaka á. Oft, ef ekki alltaf, finnst okkur við þurfa að klára bara nokkur verk áður en við getum verið ánægð með okkur og leyft okkur að slaka á. Þegar við höfum lokið þessum verkum finnum við nokkur í viðbót sem við þurfum að ljúka, og svo nokkur í viðbót… Þessi óstjórnlega löngun leiðir oft til örvæntingarfullrar og stjórnlausrar vinnu. Við erum vanmáttug gagnvart þessu mynstri.
2. Við erum svo vön að gera það sem ætlast er til af okkur að við vitum oft ekki hvað það er sem við viljum og þurfum að gera fyrir okkur sjálf.
3. Oft finnst okkur að við verðum að klára ákveðin verkefni, jafnvel þó við viljum það ekki, samt erum við of hrædd til að hætta.
4. Við verðum oft gröm yfir því að verða að klára verkefni þegar við vildum frekar slaka á og leika okkur. Á þessum stundum slórum við, veltum okkur upp úr sjálfsvorkunn og dæmum okkur. Við festumst í „fúlum hugsunum“, getum ekki einbeitt okkur að verkinu en erum samt of óttaslegin til að stoppa um stund og gefa okkur það rými sem við þurfum.
5. Tilfinning okkar fyrir sjálfsvirðingu byggist að stórum hluta upp á skynjun okkar á hvernig aðrir dæma afköst okkar í vinnu og á öðrum sviðum lífs okkar.
6. Okkur finnst við annaðhvort vera gáfaðasta og hæfasta fólk sem við þekkjum eða að við séum óhæf og einskisnýt.
7. Það er erfitt fyrir okkur að sjá okkur heiðarlega og viðurkenna hver við erum í raun.
8. Við svíkjum oft sjálf okkur með því að láta undan kröfum fólks sem við upplifum að hafi „vald“.
9. Við störfum út frá smá-krísu ástandi sem við notum til að komast hjá því að upplifa sannar tilfinningar.
10. Við upplifum sjaldan æðruleysi.
11. Við þráum að skilja allt í lífi okkar, þar á meðal hverja tilfinningu. Við leyfum okkur ekki að upplifa tilfinningar sem við skiljum ekki af ótta við að missa stjórn.
12. Við erum með undirliggjandi ótta um að ef við gefumst upp á að stjórna og hleypum tilfinningum okkar upp á yfirborðið verðum við vitfirrt það sem eftir er.
13. Við dæmum okkur út frá afrekum okkar og erum haldin þeirri blekkingu að við verðum alltaf að vera að afreka eitthvað mikilsvert til að vera ánægð með okkur.
14. Við getum ekki sest niður og bara verið.
15. Við tökum oft stífar vinnutarnir með þá blekkingu að við þurfum hrós frá samstarfsfélögum og yfirmönnum til að líða vel.
16. Við trúum þeirri blekkingu að fólki muni líka betur við okkur ef við lítum útfyrir að vera hæfari en við erum í raun.
17. Þegar okkur er hrósað af öðrum finnst okkur oft að við séum ekki verðug hrósinu og gjaldfellum okkur.
18. Við höfum tilhneigingu til að taka að okkur meira en við komumst yfir í þeirri trú að fólki líki betur við okkur ef við getum gert meira og gert það hraðar.
19. Við erum oft óheiðarleg um fyrri reynslu okkar og núverandi hæfileika, leitumst við að minnast ekki á mistök og ýkja velgengni. Við trúum því að fólk muni ekki virða okkur eða líka við okkur eins og við erum í raun.
20. Okkur líður ekki vel.
Workaholics Anonymous á Íslandi 